De sociale sector tussen Scylla en Charybdis

Er zijn nog maar weinig systematische studies over het meest recente welzijnsbeleid. Ook deze bundel voorziet daar vooralsnog niet in, maar schetst wel een aantal grote lijnen van de ontwikkelingen vanaf het begin van de jaren tachtig. Van maakbaarheid van de samenleving en planning van voorzieningen naar het nieuwste beleidscredo: meer verantwoordelijkheid voor de burger. Van der Borg laat de verschuivingen zien, maar is al met al niet erg optimistisch. Aan de binnenkant van de omslag schrijft hij: de overheid schiet in haar eigen voet door intermediaire structuren in de samenleving te ontmantelen. Hoe de overheid dan heden ten dage modern welzijnsbeleid zou moeten voeren weet Van der Borg niet echt duidelijk te maken.

Welbeschouwd oogt dit boek toch vooral als een soort verzameld werk van Arno van der Borg. Hoe verder je in de bundel vordert hoe ouder de teksten worden. De lezer wordt getrakteerd op beschouwingen uit Marge en het Welzijnsmaandblad uit het midden van de jaren tachtig. De bundel eindigt met een in eigen beheer uitgebracht verhaal over ‘lokale welzijnspolitiek’ uit 1983. Het is aan de lezer, schrijft Van der Borg, om van deze oude schrijfsels het waarheidsgehalte te ‘(h)erkennen’. Is het teveel gevraagd om de auteur hier toch vooral zelf een verantwoordelijkheid toe te dichten?

Aardig is dat het boek geïllustreerd is door fotowerk van Erno Wientjes die de verandering in beeld brengt van Rotterdam ‘van een blanke slaapstad naar een dynamische multiculturele samenleving binnen een veranderend decor van moderne architectuur’. Tientallen fraaie foto’s dragen voor een belangrijk deel dit boek van ruim 300 pagina's. Het ware dan wel zo netjes geweest om de naam van de fotograaf op de cover te vermelden. Nu moet de lezer op zoek in de kleine lettertjes om te achterhalen wie de fotograaf is. (JvdL)

Beoordeling redactie: ★★★★★