In maart 2015 overleed René Gude, de "denker des vaderlands". De jaren voordien had hij heel openlijk over zijn ziekte en het naderende levenseinde gesproken en geschreven. Zo droeg hij bij aan een context waarin praten over levenseinde meer voor de hand ligt, een context waarin vroegtijdige zorgplanning eenvoudiger wordt. Zijn vrouw schreef er nu ook een boek over, gebaseerd op haar reeks mails naar de zogenaamde "meelevers", in combinatie met haar eigen beschouwingen. Het is een prachtig voorbeeld van hoe een koppel schippert tussen hoop en wanhoop, met filosofie bezig is maar toch vooral met praktische dingen als een stoeltje in de douche. Opvallende passage (op p. 92) is een versluierde maar kritische noot over het werk van Elisabeth Kübler-Ross, de pionier uit de palliatieve zorg die ijverde voor een cultuur van spreken over en bij het levenseinde.

Zie ook het interview met Babs van den Bergh over dit boek en het ziekteproces van René Gude op De wereld draait door.