De recidivist als medeburger. Jaap van Vliet (red.)
De recidivist als medeburger.


SWP, Amsterdam, 2015
ISBN 978 90 8850 579 9
€ 29.90
Bestellen
eerste   vorige   overzicht   volgende   laatste
Jaarlijks keren tussen 30.000 en 40.000 ex-gedetineerden terug in de lokale samenleving. In een flink aantal gevallen vallen zij na enige tijd terug in het plegen van strafbare feiten. Dit leidt, zeker als het gaat om ex-zedendaders en plegers van gewelddadig gedrag, steeds vaker tot maatschappelijke onrust en gevoelens van onveiligheid.
Een belangrijke vraag is dan ook hoe de terugkeer van deze mensen wordt begeleid. Begeleiding en nazorg zijn immers van groot belang omdat velen van hen meerdere problemen hebben die een goede terugkeer in de samenleving in de weg staan: geen identiteitsbewijs, geen huisvesting, verbroken relaties, schulden, geen baan, verslaving(en), (geestelijke) gezondheidsproblemen en een netwerk van ‘verkeerde vrienden’. Een zeer groot deel van de criminaliteit in Nederland is herhalingscriminaliteit en wordt dus gepleegd door recidivisten. Mensen die al eerder in aanraking zijn geweest met justitie. Bijna de helft van de gedetineerden wordt binnen één jaar weer veroordeeld en bij een kwart leidt dat opnieuw tot een gevangenisstraf. Het aantal ex- gedetineerden in Nederland in de leeftijdsgroep 18-65 jaar is onlangs becijferd op circa 350.000. Dat komt overeen met circa 1 op de 25 mannen in die leeftijdsgroep. Niet weinigen van hen kampen nog steeds met een of meer van de genoemde problemen.
De centrale stelling van dit boek is dat de recidivist een medeburger is. En: dat voor een effectief beleid t.a.v. deze medeburgers nog nauwelijks draagvlak bestaat. Aan deze stelling werd begin 2015 een congres gewijd. De congresbijdragen zijn bewerkt en aangevuld met nieuwe hoofdstukken. Het heeft een belangrijk en informatief boek opgeleverd. Diverse belangrijke aspecten van deze realiteit worden verkend. Een toppertje (voor wie van beleidsgeschiedenis houdt) is het artikel waarin de weg is geschetst die het ministerie van V&J én gemeenten sinds 2000 moesten afleggen om tot het besef te komen dat zij een cruciale rol spelen in de opvang, begeleiding en nazorg. In een ander artikel komt de rol van de burgemeester aan de orde. Hoe belangrijk die rol is geworden in deze tijd van Facebook en Twitter bleek uit de commotie rond de vestiging van de ex-zedendader Benno L. in Haarlem. Het optreden van burgemeester Lenferink was krachtig en gezaghebbend. In de afgelopen vijf jaar werd onder het parool: ‘Niet meer slachtoffers’ geëxperimenteerd met de uit Canada afkomstige methodiek COSA voor ex-zedendelinquenten: Cirkels van Ondersteuning, Samenwerking en Aanspreekbaarheid. Over COSA bevat het boek een verhelderend hoofdstuk. Ook komen aan de orde: Morele vragen bij re-integratie, de vergelijking tussen gevangenisstraf en elektronisch toezicht, het Forensisch- Psychiatrisch Toezicht op tbs-gestelden, het slachtoffer- dader-contact en het aanbod van begeleid wonen als overgang naar zelfstandig wonen. Hoofdstukken over België en Noorwegen geven een beeld van het buitenland.
Dit informatieve boek verdient een brede lezerskring in de justitiële en (lokale) overheidssfeer. Een must ook voor reclasseringsmedewerkers (in opleiding), voor vrijwilligers in gevangenisbezoek en ander reclasseringswerk, én voor ambtenaren in de bijna 400 gemeenten die belast zijn met begeleiding en nazorg.


Beoordeling redactie:
eerste   vorige   overzicht   volgende   laatste