28-10-1536 → † Desiderius Erasmus. Nederlandse priester, augustijner kanunnik, theoloog, filosoof, schrijver en humanist.
28-10-1986 → † Marga Klompé, eerste vrouwelijke minister en architect van de Algemene Bijstandswet (1965). 
28-10-1945 → † Pier de Boer - onderwijzer speciaal onderwijs die in 1921 een vorm van nazorg opzet voor zijn leerlingen.
(ideële mededeling)
- Home
- Overzicht
- Biografisch portaal
- Sociaal werker van het jaar
- Publicaties + Podcasts
- Reacties
- Aandeelhouders
Zoek je een boek? Bezoek ons:
 |
Jean Knooren (1944 - 1984)geestelijke gezondheidszorg, emancipatiewas een van eerste gepassioneerde pleitbezorgers om ervaringsdeskundigheid een plek te geven in de geestelijke gezondheidszorg en de verslavingszorg. Hij schreef er een groot aantal publicaties over. Jean Knooren (26 december 1944 - 11 augustus 2024) was een gepassioneerd pleitbezorger voor de inzet van ervaringsdeskundigheid, met name in de geestelijke gezondheidszorg. Hij overleed op 11 augustus 2024, op 79-jarige leeftijd. Zijn goede vriend Harrie van Haaster met wie hij meerdere publicaties over ervaringsdeskundigheid schreef, schreef op LinkedIn een warm In Memoriam over Jean, dat wij hieronder hebben overgenomen. De redactie houdt zich echter aanbevolen voor een meer uitgebreide biografische schets van Jean. Mensen die daarvoor materiaal kunnen aandragen of zo’n biografische schets voor hun rekening kunnen nemen kunnen zich bij de redactie melden: info@canonsociaalwerk.eu. Jean Knooren was psycholoog. In de jaren zeventig, inmiddels een halve eeuw geleden, studeerde hij in psychologie in Utrecht. Hij maakte deel uit van een kritische generatie die veel had aan te merken op de academische psychologie. Zo leerde ik hem kennen aan het einde van zijn studie tijdens een van die bijeenkomsten waar over de psychologie werd gediscussieerd. De psychologie die we op de universiteit voorgeschoteld kregen, vonden we steriel, koud, saai en taai. We vroegen ons af hoe psychologen zouden kunnen bijdragen aan een betere wereld. Hoe zij verbeteringen in de geestelijke gezondheid en in de psychiatrie teweeg zouden kunnen brengen, hoe zij zouden kunnen bijdragen aan de acceptatie van homoseksualiteit, wat ze konden doen aan de emancipatie van groepen en individuen die in de verdrukking zaten. In 1981 was Jean medeorganisator van een conferentie over democratische psychiatrie in Nederland. (Zie deze artikelen in het Tijdschrift Marge dat indertijd verslag deed van dit congres.) Sindsdien zijn we echte vrienden geworden. Jean was inmiddels als docent gaan werken bij de Fontys Hogeschool in Eindhoven, afdeling Sociaal Pedagogische Hulpverlening (SPH). We verdiepten ons in de perspectieven van cliënten en uiteindelijk leidde dat rond 2000 in een nieuw concept van ervaringsdeskundigheid in de ggz, verslavingszorg en maatschappelijke opvang. Samen met Chris Weesenbeek van het cliëntenbelangenbureau van de GgzEindhoven (GgzE), de werkkring van Jean bij Fontys en het Instituut voor Gebruikers Participatie en Beleid (IGPB) in Amsterdam ontwikkelden we in 2002 de eerste opleiding voor ervaringsdeskundigen, de Training Opleiding Ervarings Deskundigheid (TOED). Met succes. De TOED bestaat nog steeds en heeft daarna model gestaan voor vele andere trainingen en opleidingen voor ervaringsdeskundigen, zowel in Nederland als ook in andere Europese landen. Jean heeft hier veel over gepubliceerd, onder andere in het Maandblad Geestelijke volksgezondheid (MGv) en dan vooral over de impact van deze trainingen op de sociaal-agogische hbo-beroepsopleidingen. Ik heb Jean leren kennen als een buitengewoon betrokken vriend en collega. Hij hield alles bij. In zijn boekenkast vond je de volledige jaargangen van meerdere kritische tijdschriften, onder andere van de Gekkenkrant en Gekooid, van Marge, Psychologie & Maatschappij, Deviant en Rehabilitatie en Herstel. Jean is blijven studeren, was altijd nieuwsgierig naar nieuwe ontwikkelingen en was oprecht geïnteresseerd in mensen. Als geen ander kon hij aan anderen vragen stellen en motiveren. En hij was een vechter, op zijn hbo-instelling, in de geestelijke gezondheidszorg en voor emancipatie van homo’s. Na zijn pensioen is hij actief geworden in Familie als Bondgenoot. Grote belangstelling had hij ook voor de beeldende kunsten, en als hij kunst kocht was het altijd van levende kunstenaars met wie hij dan het persoonlijke contact zocht. Zo was Jean, lieve Jean, betrokken Jean, warme Jean. |