(ideële mededeling)
- Home
- Overzicht
- Biografisch portaal
- Sociaal werker van het jaar
- Publicaties + Podcasts
- Reacties
- Aandeelhouders
Zoek je een boek? Bezoek ons:
 Geadopteerd door: |
Riek Stienstra (1942 - 2007)emancipatie, maatschappelijk werkwas een maatschappelijk werker die hulp voor de regenbooggemeenschap op de kaart zette. Zij was directeur van de Schorerstichting (1974-2004), die het buddysysteem introduceerde tijdens de aidscrisis. Riek Stienstra, voorvechtster van de emancipatie van lesbiennes en homo’s in Nederland overleed op 20 november 2007 in haar woonplaats Mûnein. Tussen 1974 en 2002 was ze directeur van de Schorerstichting, een belangrijke gezondheidsinstelling voor homoseksuelen. Zo zette zij de eerste buddyprojecten voor aidspatiënten op, die een voorbeeld waren voor andere landen. Riek Stienstra, dochter van Jan Stienstra en Niesje Bouwman, werd op 24 december 1942 geboren in Boornbergum. Ze was ridder in de orde van Oranje Nassau. Van 1974 tot 2002 werkte Riek Stienstra als directeur bij Schorer. Zij heeft Schorer ontwikkeld van een kleine categorale hulpverleningsinstelling tot een van de grootste gezondheidsbevorderende instellingen in Europa. Daarmee heeft Riek de gezondheid en het welzijn voor lesbische vrouwen en homomannen op de kaart gezet. Haar tomeloze inzet vanaf het begin van de aidsepidemie heeft onder andere geleid tot het eerste buddyproject in Nederland. Voor Riek was het voor- en doorprincipe altijd een centraal beginsel van buddyzorg. Over die dramatische beginperiode van de epidemie zei ze: “Ik ben gefascineerd dat zoveel mannen tot het bittere einde moederen met aidspatiënten.” Onder haar leiding ontstond ook een gedegen overdrachtstraject van de buddyzorgkennis aan landen in het Zuiden. Zij zorgde ervoor dat het “boekenfonds Schorer” werd opgericht. Hier verschenen niet alleen veel boeken over lesbisch- en homospecifieke hulpverlening, maar ook boeken over de geschiedenis van homo’s en lesbo’s en biografische boeken van vooraanstaande figuren. Naast haar directeurschap bij Schorer bekleedde ze vele functies bij adviesraden en andere organisaties, zoals Mama Cash of het lesbisch tijdschrift Diva. Riek stond aan de wieg van de Stichting Leerstoelen Homostudies, die verantwoordelijk is voor leerstoelen in Maastricht en Amsterdam. Bij haar afscheid in 2002 ontving Riek de koninklijke onderscheiding Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Zij zei dat ze deze onderscheiding had ontvangen als “representante van de homobeweging” en droeg de onderscheiding op aan allen die zich hebben ingezet voor gelijke rechten voor lesbische vrouwen en homomannen. Riek was een warm mens die altijd de mens achter de functie opzocht. Vrij snel na haar pensionering werd bij haar darmkanker geconstateerd. Ze legde zich niet neer bij de ziekte, maar dit was een strijd die ze niet kon winnen. In haar laatste jaren werd zij omringd door wat zij noemde haar “mantelzorgnetwerk”. Tot het “bittere einde” hebben deze toegewijde vriendinnen en vrienden “gemoederd met” Riek. Riek overleed een maand voor haar 65ste verjaardag. Riek was een beetje “ús mem” maar ook een no-nonsense onderhandelaar, die met grote toewijding en vasthoudendheid Schorer op de kaart heeft gezet als dè organisatie voor gezondheid en welzijn van lesbische vrouwen en homomannen. Dit In memoriam is in 2008 geschreven door Minus Altenburg en overgenomen van de site stienstra.net. Meer informatie over haar levensloop vindt u op deze site in dit pdf-document.
Publicatiedatum: 06-04-2020
Datum laatste wijziging :00-00-0000 |