1931 Witte blindenstok
Symbool voor de zelfstandigheid van de blinde mens
eerste   vorige   homepage   volgende   laatste
15 oktober is jaarlijks de Internationale Dag van de Witte Stok. Op deze dag wordt aandacht gevraagd voor blinden en slechtzienden. De witte blindenstok staat immers symbool voor de zelfstandigheid van blinden en slechtzienden. Maar wat is de geschiedenis achter dit witte hulpmiddel?

De blindenstok is uitgevonden in de 20ste eeuw. James Biggs uit Bristol claimt als eerste de witte stok uitgevonden te hebben. In 1921 kreeg Biggs een ongeluk waarbij hij zijn zicht volledig verloor. Toen hij na het ongeluk als blinde man door het leven moest merkte hij dat hij zich onveilig voelde in het toenemende verkeer rondom zijn woonplaats. Hij besloot de wandelstok die hij normaal gebruikte wit te verven zodat hij beter zichtbaar was voor automobilisten. De witte stok was geboren, maar nog niet wijd verspreid.

Dat durde duurde tot 1931. De jonge Parisienne zangeres Guilly d’Herbemont was hiervoor verantwoordelijk. Ze woonde op de Boulevard de Courcelles in de nabijheid van een tehuis voor blinde personen. In die tijd telde Frankrijk duizenden mannen die blind geworden waren bij Duitse gasaanvallen tijdens de Eerste Wereldoorlog. Er ging geen dag voorbij of ze hielp de ene of de andere veilig zijn weg te vinden in het chaotische verkeer. Verkeerslichten waren er nauwelijks en iedereen reed zoals het hem uitkwam. Ze stelde vast dat op straat noch automobilisten noch voetgangers oog hadden voor blinden. Blinden moesten zich maar behelpen door om hulp te vragen bij voorbijgangers.

Maar ze stelde ook vast dat automobilisten wel stopten voor de witte stok van verkeersagenten. Zo kwam ze in 1930 op het idee voor een witte stok voor blinden. Dat ging niet zonder moeite. Via L’Echo de Paris en andere kranten voerde ze campagne om haar idee te promoten. Ze schreef brieven naar verenigingen voor blinden, de prefectuur van Parijs en andere instanties om hen van haar idee te overtuigen. Met succes! Op 7 februari 1931 overhandigt ze officieel de eerste witte stok aan een blinde persoon, de heer Amblard, in de Interalliée Club te Parijs, in aanwezigheid van ministers en andere prominenten.

Daarmee waren de moeilijkheden niet van de baan. Financiële bezwaren werden geopperd waardoor de witte stok in de vergeethoek dreigde te belanden. Guilly d’Herbemont nam dan maar zelf het initiatief om 5.000 stokken te financieren die ze ter beschikking stelde van de verenigingen voor blinde personen.

Al snel waaide dit idee over naar andere Europese landen. Dit baanbrekende initiatief werd al snel bekend en kreeg zowel in Frankrijk als elders ter wereld navolging. In oktober 1932 werd de witte stok geïntroduceerd in de U.S.A. door George A. Bonham van de Lions Club International die dezelfde ervaringen had gehad als Guilly d’Herbemont in Parijs. Via de Lions Club werd de witte stok al snel verspreid over het hele land. In Groot-Brittannië, waar men van de actie van d’Herbemont hoorde, werd een vergelijkbare campagne opgezet die gesponsord werd door Rotaryclubs. De BBC promootte bovendien via radio-uitzendingen het idee dat blinden en slechtzienden uitgerust moesten worden met een witte stok.

Vlak na de Tweede Wereldoorlog kwam Dr. Richard Hoover met de zogenaamde ‘Hoover-methode’. Hoover ontwikkelde de bekende lange, lichtwegende witte stok die de dikkere, kortere stok kon vervangen. Ook ontwikkelde hij de bekende tiktechniek waarbij de stok tijdens het lopen aan beide zijden van de wandelaar op de grond getikt wordt. De techniek werd door veel scholen en centra voor blinden en slechtzienden overgenomen. Langzaam werden regels rondom blinden en slechtzienden met een blindenstok in protocollen en wetten vastgelegd.

Ook in Nederland zijn regels rondom blinden en slechtzienden in het verkeer in de wet vastgelegd. Zo staat het in de wet dat je iemand met een blindenstok met één of meerdere rode strepen altijd voorrang moet geven. Op die manier is het een stuk gemakkelijker voor blinden en slechtzienden om zich te verplaatsen en is de witte stok met recht een bijzonder symbool voor de zelfstandigheid van de blinde mens.

Op 15 oktober 1970 werd door de Wereld Blinden Unie de Dag van de Witte Stok in het leven geroepen. Al eerder – in 1964 – werd deze dag door de Amerikaanse president Johnson officieel uitgeroepen nadat de National Confederation of the Blind de bestuurders van de vijftig Amerikaanse Staten opriep 15 oktober als ‘White Cane Safety Day’ uit te roepen. Pas in 1970 erkende ook de Wereld Blinden Unie deze dag als Internationale Dag van de Witte Stok. In 2011 werd White Cane Safety Day door president Barack Obama hernoemd tot Blind Americans Equality Day.

Deze tekst is samengesteld op basis van een tekst op de site van IsGeschiedenis.nl, auteur: Caitlin Laws, en de site Vriendenderblinden.be.

Publicatiedatum: 15-10-2015
Datum laatste wijziging :00-00-0000
Auteur(s): Jos van der Lans,
(samenstelling)
Verwante vensters
Extra 15 oktober: White Cane Safety Day
Op 6 oktober 1964 werd in het Amerikaanse Congres een wet gestemd die de president toeliet 15 oktober uit te roepen tot White Cane Safety Day. Enkele uren later reeds volgde de presidentiële proclamatie 3622 van Lyndon B. Johnson. Dit is de officiële tekst:
The white cane in our society has become one of the symbols of a blind person’s ability to come and go on his own. Its use has promoted courtesy and special consideration to the blind on our streets and highways. To make our people more fully aware of the meaning of the white cane and of the need for motorists to exercise special care for the blind persons who carry it Congress, by a joint resolution approved as of October 6, 1964, has authorized the President to proclaim October 15 of each year as White Cane Safety Day.
Now, therefore, I, Lyndon B. Johnson, President of the United States of America do hereby proclaim October 15, 1964 as White Cane Safety Day.I urge civic and service organizations, schools, public bodies, and the media of public information to join in this observance with appropriate activities designed to promote continuing awareness of the significance of the white cane to blind persons. I call upon all our citizens to make every effort to promote the safety and welfare of our blind persons on the streets and highways, and thereby to contribute to their independence of spirit and their capability for self-management.
LYNDON B. JOHNSON
Links
eerste   vorige   homepage   volgende   laatste