Verwante vensters
1817 Elizabeth Fry
De Engel van Newgate
eerste   vorige   homepage   volgende   laatste
“My Quaker belief is that there is something of God in everyone, and that includes criminals. So the aim when we put someone in prison should be to try to reform them, not just to punish them.” Elisabeth Fry
“The visitor must go in the spirit, not of judgment, but of mercy. She must not say in her heart ’I am more holy than thou,’ but must rather keep in remembrance that ’all have sinned...’” Elizabeth Fry in her book on prison visiting, 1827.
Elizabeth Gurney Fry (1780-1845) werd beroemd door haar succesvolle hervormingen van het Britse gevangeniswezen. Het was volslagen nieuw dat een vrouw dit werk begon. Ook was het nieuw dat zij voor dit sociale werk een vrijwilligerscomité van vrouwen oprichtte. Fry werd ‘The Angel of prisons’ genoemd. In 2002 werd zij geëerd met een afbeelding op het Britse vijf pond biljet.

Betsy Gurney groeide op in een gegoede ruimdenkende Quakergemeenschap in Oost-Engeland. Bij de Quakers leefden sterke idealen van gelijkheid en vredelievendheid; zij behoorden tot de vroegste tegenstanders van slavenhandel en waren actief in filantropische projecten. Ook vrouwen mochten als prediker het woord voeren.
De dood van haar moeder toen Betsy pas 12 jaar was, wierp een zware schaduw op haar jeugd.
Als 17-jarige organiseerde Betsy thuis al een lagere school voor kinderen uit arme gezinnen. Na haar huwelijk (1800) met Joseph Fry kreeg zij elf kinderen. Toch ging zij door met sociale zorg, zoals het verzorgen van alleenstaande zieke buurtgenoten.

In 1813 zette zij voor het eerst voet in Newgate Prison. Zij werd getroffen door de mensonterende toestand waarin vrouwen en kinderen waren opgesloten. Indrukwekkend zijn de verslagen van haar gesprekken met de gedetineerde vrouwen. Fry was tegenstander van de eenzame opsluiting, die toen in de mode kwam. Die vond zij schadelijk voor de lichamelijke en geestelijke gezondheid van de gedetineerden. Zij was de eerste hervormer die de morele verbetering van de gedetineerden centraal stelde, door middel van persoonlijk contact, gesprekken, onderwijs en werk. Voor dit werk richtte zij in 1817 een vrijwilligerscomité van vrouwen op.

De ’methode-Fry’ kende drie grondregels:
1. Vrouwelijke en mannelijke gevangenen moesten van elkaar gescheiden worden. Bewaking van vrouwen door vrouwen, mannen door mannen. Dit is de internationale standaard geworden.
2. Voor het bezoeken van vrouwelijke gedetineerden moesten vrouwencomités opgericht worden. Deze vrijwilligsters moesten zorgen voor onderwijs, betaalde arbeid en opvang en begeleiding na ontslag uit de gevangenis. Dit werk is deels overgenomen door de professionele reclassering.
3. Gevangenen moesten onderwijs krijgen en betaalde arbeid verrichten. Dit is nog altijd niet vanzelfsprekend.

Fry bezocht gevangenissen in heel het Verenigd Koninkrijk. Haar acties waren effectief want haar voorstellen werden deels overgenomen in de Britse gevangeniswet van 1823. Zij werd geconsulteerd door koningin Victoria, door Lagerhuis en Hogerhuis en zij was een voorbeeld voor verpleegkunde-pionier Florence Nightingale.

Ook in Nederland trok haar werk belangstelling. Het gaf de stoot tot de oprichting van het Nederlands Genootschap tot Zedelijke Verbetering van Gevangenen in 1823. Fry bracht in 1840 en 1841 een bezoek aan Nederland met op het programma gevangenissen in acht steden. In Amsterdam en Zwolle werden ter plekke en in aanwezigheid van Fry vrouwencomités opgericht. Zij bezocht de beruchte vrouwengevangenis in Gouda en maakte daar kennis met de schrijfster en pedagoge Barbara van Meerten-Schilperoort, die al sinds 1832 vrouwen in de gevangenis opzocht. Ook in Nederland kwam Fry na een jaar terug om te controleren of er wat met haar adviezen was gebeurd.

Fry staat op grote hoogte als geinspireerd pionier van de humanitaire gevangenenzorg. Ook in Nederland is zij nog altijd een inspiratiebron voor professionals en vrijwilligers in gevangeniswezen en reclassering.

Publicatiedatum: 17-06-2009
Datum laatste wijziging :01-07-2019
Auteur(s): Maarten van der Linde
(1948-2020),
Verder studeren
  • Maarten van der Linde (2013), Basisboek geschiedenis Sociaal Werk in Nederland. Amsterdam: SWP, vijfde druk. Hoofdstuk 6.6. Reclassering: de misdadiger is ook een mens, blz. 124-128.
  • Francisca de Haan (1995), Niet langer cellulair, nog steeds Elisabeth Fry! 
Literatuur
Aanvullend materiaal
Links
Studieopdrachten Klik hier om de studieopdrachten te bekijken
Video



Elizabeth Fry and the reformation of the prisons.



What impact Elizabeth Fry did have on the prison system?
eerste   vorige   homepage   volgende   laatste