“Vanaf het begin heeft Meisjesstad er alles aan gedaan om te zorgen dat de moeder haar kind zelf kon houden en verzorgen. De moeders die niets hadden, werden door Meisjesstad opgevangen en konden hier bevallen. Dag en nacht waren zusters aanwezig en een vroedvrouw uit de stad hielp als vrijwilligster bij de bevallingen. Wij vonden het van levensbelang dat moeder en kind bij elkaar konden blijven. Het duurde soms meer dan een jaar voordat een oplossing werd gevonden. Vaak hielpen familie en kennissen van de zusters. Wanneer de moeder niet voor het kind wilde of kon zorgen dan zochten wij een pleeggezin waar de moeder (als zij dat wilde) regelmatig contact mee onderhield. Tot een oplossing werd gevonden, konden de vrouwen in Meisjesstad blijven wonen.” (Zuster G. Witlox, Zusters Augustinessen van Sint Monica)