Canon palliatieve zorg Jos van der Lans (eind- en beeldredactie), Rob Bruntink, Jan Steyaert, e.a.
Canon palliatieve zorg


Vereniging Canon sociaal werk, Amsterdam, 2018
ISBN 978-90-819819-5-8
€ 15.00
Bestellen
eerste   vorige   overzicht   volgende   laatste
Op het zesde landelijke congres palliatieve zorg in december 2016 lanceerde staatssecretaris Martin van Rijn de digitale Canon palliatieve zorg, waarin de geschiedenis van de zorg voor het levenseinde in 25 vensters wordt belicht (zie: www.canonpalliatievezorg.nl). Aan de vooravond van het zevende nationale congres palliatieve zorg, 8 en 9 november 2018 in Lunteren, is van deze digitale Canon een geheel herziene en verbeterde boekeditie verschenen.

De bedoeling van de Canon is meer bekendheid te geven aan de geschiedenis van de palliatieve zorg, die de afgelopen halve langzaam maar zeker een plaats in de gezondheidszorg heeft veroverd. Lange tijd was de medische wetenschap niet echt geïnteresseerd in het proces van sterven. De dood voelde voor artsen als een nederlaag. Als deze onafwendbaar was, verdween de medische belangstelling. Het is de verdienste van pioniers als de Engelse verpleegkundige en arts Cicely Saunders en de Zwitsers-Amerikaanse psychiater Elisabeth Kübler-Ross dat daar verandering in is gekomen. Ook in Nederland vormde hun werk een bron van inspiratie.

Zo richtte in de jaren zeventig de Rotterdamse Daniel Hoedt-kliniek en in samenwerking met het verpleeghuis IJsselmonde als eerste een aparte afdeling in voor de zorg voor stervenden. In het kielzog daarvan volgden initiatieven om met behulp van vrijwilligers terminale thuiszorg te bieden. In het decennia daarna kwam de hospicebeweging van de grond, die eind jaren tachtig leidde tot de oprichting van het eerste hospice. Pas in de jaren negentig dringt ook binnen de overheid het besef door dat palliatieve zorg iets aparts is en derhalve beleidsmatige aandacht en gerichte financiering nodig heeft.

Inmiddels is er een rijk palet van voorzieningen ontstaan, waar op verschillende manieren palliatieve zorg geboden wordt. Steeds meer ziekenhuizen en een groot aantal verpleeghuizen kennen aparte units voor palliatieve zorg. Daarnaast kent ons land zo’n 125 hospices met verschillende organisatiemodellen (van Bijna Thuis Huizen tot High Care Hospices) en wordt er op een steeds grotere schaal palliatieve thuiszorg geboden door gespecialiseerde (hospice)teams. Ruim 10.000 vrijwilligers zijn in deze vormen van palliatieve zorg actief. Dat is een indrukwekkend geheel, zeker tegen het licht dat deze ontwikkeling eigenlijk nog geen halve eeuw omspant.

De geschiedenis daarvan is sinds eind 2016 dus digitaal toegankelijk, compleet met beelden, documenten en literatuurverwijzingen. Met deze boekuitgave komt deze geschiedschrijving nu ook als hard copy beschikbaar. Dit unieke boek (100 pagina, rijk geïllustreerd) neemt u mee in een tijdreis door de geschiedenis van de palliatieve zorg. De Canon begint met de internationale geschiedenis van hospices, met namen als Jeanne Garnier, Cicely Saunders, Elisabeth Kübler-Ross. Daarna komen onder meer de pijnbestrijdingsrevolutie, de toenemende levensverwachting, de eerste initiatieven in Nederland, de opkomst van de euthanasiediscussie, de stichting Leendert Vriel, het Bijna-Thuis-huis in Nieuwkoop, het ontstaan van de naam, de WHO-definitie, de invloed van Aids, de rol van koningin Beatrix, de speciale richtlijnen, de kinderpalliatieve zorg, diversiteit en de worsteling met de financiering aan bod. Nooit eerder is de geschiedenis van de palliatieve zorg zo overzichtelijk gepresenteerd.



Beoordeling redactie:
eerste   vorige   overzicht   volgende   laatste