Jaren van verandering Han Lörzing
Jaren van verandering
Nederland tussen 1945 en 2014

Athenaeum-Polak & Van Gennep, Amsterdam, 2014
ISBN 9789025304720
€ 19.99
Bestellen
eerste   vorige   overzicht   volgende   laatste
Recensie van Lidy Nicolasen in de Volkskrant van zaterdag 13 december:

In de bioscoop mocht je nog roken. Automobilisten kropen gerust met een slok op achter het stuur. Vrouwen na men of kregen ontslag als ze zwanger raakten. Een koelkast was een overbodige luxe. Homo's waren van de verkeerde kant en condooms gingen na gebruik in de was. De lucht was schoon en de seks vies. Het is voorbij, voorgoed voorbij en dat willen we weten ook.
Niet uit nostalgie, maar uit nieuwsgierige verwondering schreefHan Lörzing (1946) Jaren van Verandering. Jaren van vooruitgang, noemt hij ze. Niks goeie ouwe tijd. Lörzing hoort tot 'de generatie van na de oorlog' die de veranderingen aan den lijve heeft ondervonden. Het jaar 1945, het einde van de Tweede Wereldoorlog, is zijn ijkpunt.
Nederland ging toen weer aan het werk, waar een legertje koffiejuffrouwen drie keer per dag rondkwam met een grote ketel. 's Morgens koffie, 's middags thee, ook als je thee haatte. Werkloosheid bestond nauwelijks ,het leven was sober en eenvoudig en op zaterdag werd het loon uitgereikt in een doorzichtig cellofaan zakje.
Lörzing, landschapsarchitect en stedebouwkundig onderzoeker, hanteert jaartallen als opmaat naar de recente geschi den Is. In het jaar1949 bijvoorbeeld begon de campagne om Nederland aan het bier te helpen. We dronken gemiddeld tien liter per jaar per persoon en dat was te weinig. 'Het bier is weer best', luidde toen de slogan, die later een opvolger kreeg in 'glaasje op laat je rijden' tot de huidige slogan 'Geen 18, geen druppel'. De achterstand was snel ingelopen.
In 1968 ging de eerste metro rijden. Het prinselijk paar Beatrix en Claus opende in Rotterdam het kortste lijntje van de wereld, tegen elkaar aangedrukt op een hard plastic bankje. Voor de oorlog kende Nederland een dicht railnet met stroom-, benzine-, diesel- en elektrische trams. De streektram verdween het eerst. Het langst spoorde 'de Blauwe Tram' tussen Volendam en Scheveningen, via Amsterdam, Haarlem, Leiden, De Haag met zijtakken naar de kustplaatsen.
Lörzing schuwt uitweidingen en anekdotes niet, wat zijn boek, de soepele verteltrant daargelaten, soms tot huiswerk maakt.

Lees het hoofdstuk 1949: ‘Het bier is weer best’

Beoordeling redactie:
eerste   vorige   overzicht   volgende   laatste