Canon Volkshuisvesting Nederland, Huisvesters van het volk

NIEUW

Home
Overzicht
Toelichting bij deze Canon
Huisvesters van het volk
Wandeling Klarendal
Bestel de boekeditie
Biografisch portaal
Sociaal werker van het jaar
Nederland
Vlaanderen
Internationaal
- Internationale denkers
- History of Social Work
Publicaties + Podcasts
Webshop
Aandeelhouders
Extra

CANON-plein

Actueel

Nieuw podcast-#12: Jules van Dam & 30 jaar Tussenvoorziening. Van koffie en dekens uitdelen vanuit een bus naar Housing First.

Zoek je een boek? Bezoek ons:

Margaret Staal-Kropholler (1891 - 1966)

Eerste vrouwelijke architect van Nederland

Waar hang je de was te drogen? Hoe vermijd je stofrichels? Waar berg je kolen het handigst op? Dit soort vragen houdt Margaret Staal-Kropholler (1891-1966) bezig als ze woningen en interieurs ontwerpt. Haar hele leven pleit ze voor huisvrouwvriendelijke woningbouw. Ze houdt er radiolezingen over bij de AVRO. En als eerste vrouwelijke architect van Nederland stimuleert ze andere vrouwen om ook te kiezen voor het architectenvak. Want (huis)vrouwen denken vanuit het gebruik als ze een huis ontwerpen ‒ meer dan mannen. Dat vindt ze belangrijk want er gaat ‘een opvoedende kracht uit van een welgeproportioneerde, praktische, beknopte woning’, schrijft ze. ‘De huismoeder degenereert er niet tot overwerkte, prikkelbare sloof, wat weer de zenuwen spaart van man, kinderen en haarzelf.’ Zelf komt Margaret Kropholler uit een artistiek gezin: haar oudste broer is ook architect, twee andere broers zijn musicus en haar zus is tekenlerares.

Staal-Kropholler maakt als bestuurslid van de Nederlandse Vereniging van Huisvrouwen in 1947 bezwaar tegen de naoorlogse standaardwoningplattegronden van de Studiegroep Efficiënte Woningbouw. Ze vindt de woningplattegronden veel te benepen en onpraktisch. Er is niet eens een stopcontact in elke kamer zodat je overal kunt stofzuigen!

Haar laatste woningbouwproject is het Louise Wenthuis in Amsterdam uit 1963, bedoeld voor alleenstaande werkende vrouwen, mits ouder dan 30 jaar. Het complex omvat 170 appartementen in zes woonlagen, met gemeenschappelijke voorzieningen. Vier hoekwoningen bedoeld voor musici zijn extra geïsoleerd. In de jaren 60 bestaan er amper zelfstandige woningen voor alleenstaanden – vrouwen én mannen. Zij zijn aangewezen op inwoning bij een hospita. Tegenwoordig is het een studentencomplex. In 2013 heeft woningcorporatie Stadgenoot het gebouw gerenoveerd en verduurzaamd.

Eerder gepubliceerd in Aedes Magazine, nr. 2 / 2017.

Auteur(s): Margriet Pflug,

Biografie

Links