|
Charles Ruijs de Beerenbrouck (1873 - 1936)stond aan de wieg van bouwvereniging Sint Servatius in MaastrichtHij is vooral bekend als de eerste katholieke premier van Nederland: jonkheer mr. Charles Joseph Marie Ruijs de Beerenbrouck (1873-1936). Kabinetten onder zijn leiding verruimden rond 1918 de financieringsmogelijkheden voor sociale woningbouw en bouwden die mogelijkheden ook weer af na 1922. Minder bekend is dat Charles Ruijs rond 1900 als jong gemeenteraadslid in Maastricht een beslissende rol heeft gehad in het fatsoenlijk huisvesten van arbeiders. Hij is in zijn tijd ook wel bekend als ‘de rode jonker’. Zelf vond hij die titel best, zolang de mensen maar beseften ‘dat ik niet de beginselen van het socialisme aanhang, maar die van het christendom!’ Ruijs zet zich lokaal in tegen drankmisbruik, helpt mijnwerkers zich te organiseren en houdt zich bezig met reclassering. In 1899 blijkt uit een Maastrichtse woningtelling dat 60 procent van de inwoners is aangewezen op een verkrotte één- of tweekamerwoning. De gemeente voelt zich niet verantwoordelijk. De plaatstelijke fabrikanten doen alleen het hoogst noodzakelijke. Wel hebben metaalarbeiders plannen voor een spaarbouwvereniging. Ze kloppen voor juridisch advies aan bij Ruijs en richten met zijn hulp in 1902 Spaarbouwvereniging Sint Servatius op, later omgevormd tot een bouwvereniging krachtens de Woningwet. Van bouwen komt het voorlopig nog niet. De gemeente ligt dwars. Arbeiderswoningen mogen alleen ver van het stadscentrum en de daaromheen geplande middenstandswijken. Voor arbeiders is dat te ver van de fabriek. Uiteindelijk gaat de gemeenteraad over stag na een fel en emotioneel pleidooi van raadslid Charles Ruijs. Sint Servatius krijgt toestemming om te bouwen onder andere in Wyck dichtbij het centrum. Veel van die woningen staan er nog en zijn nog steeds voor een groot deel in beheer bij Sint Servatius. Eerder gepubliceerd in Aedes Magazine, nr. 12 / 2012.
Auteur(s): Margriet Pflug,
Biografie |
|