|
Willem van Heijthuijsen (1580 - 1650)Zakenman uit Gouden Eeuw laat Haarlems Hofje na voor 12 ouderen.Willem van Heijthuijsen (ca. 1580-1650) leefde in de periode die we nu de Tachtigjarige Oorlog (1568 – 1648) noemen. Pas in de laatste twee jaar van zijn leven maakt hij nog vrede mee. Het belet hem niet op te klimmen tot een zeer welgesteld stoffenhandelaar met connecties - meestal familieleden - in Antwerpen, Frankfurt, Keulen en Londen. Hij heeft genoeg geld om zich door de gevierde kunstschilder Frans Hals twee keer te laten schilderen. Er zijn er meer zoals Van Heijthuijsen: slimme zakenlieden die munt weten te slaan uit de omstandigheden. Ze brengen de economie tot grote bloei, maar de welvaart van die Nederlandse Gouden Eeuw bereikt lang niet iedereen. Als rijkaard hoor je er in die tijd pas echt bij als je iets voor je arme medemens doet. Een populaire manier is een woonhofje stichten waar bejaarden gratis kunnen wonen - in Haarlem alleen al waren er ooit veertig. Ook Van Heijthuijsen bestemt na zijn dood een groot deel van zijn vermogen voor de opvang van twaalf ouderen in het Hofje Van Heijthuijsen. Zo leeft de naam van de kinderloze stoffenhandelaar voort, blijft een deel van zijn kapitaal bij elkaar èn brengt hij christelijke liefdadigheid in praktijk. Het hofje is tegenwoordig rijksmonument. Na verschillende verbouwingen en restauraties zijn er nu nog negen huisjes. Het beheer is nog net zo geregeld als in de zeventiende eeuw: onbezoldigde ‘regenten’ regelen het beheer en de verhuur. Huurders moeten nog altijd ouder zijn dan veertig jaar en bereid naar elkaar om te zien. Er is een wachtlijst voor het hofje. Eerder gepubliceerd in Aedes Magazine, nr. 9 / 2015.
Auteur(s): Margriet Pflug,
Biografie |
|