Omschrijver van de uitgeverij: "Arm, arm Eindhoven verwoordt op journalistieke wijze de diepe ellende waarin Eindhovenaren generaties lang gedompeld waren, vanaf de Mideeleeuwen tot minstens het eind van de negentiende eeuw. Eeuwenlang was armoede de standaard voor het gros van de mensen, zeker als de miserabele levensomstandigheden gepaard gingen met oorlog of wanneer er epidemieën als cholera en tyfus heersten. Een structurele aanpak van armoede bestond niet, slechts aalmoezen en giften hielden de mensen in leven."

Onze indruk: een mooi vormgegeven en erg rijk boek, niet alleen boeiend om de grote verhaallijnen maar ook tjokvol kleine anekdotes die het verhaal tot leven brengen. Het doet geen recht aan de diepgang van het boek om er een paar uit te halen, maar als voorbeeld noemen we het gebruik van parken om aardappelen te telen voor de armen in de oorlogsjaren (p. 315) of hoe begin 19de eeuw 1 bakker het monopolie had op het bakken van broden voor de armen (en de andere bakkers dat maar niks vonden). Of nog eentje: hoe er internationale afspraken waren om onderhoudskosten van armen door te rekenen aan de gemeente van herkomst, en zo Gestel begin 19de eeuw een factuur stuurde naar de Vlaamse gemeente O.L.Vrouw Waver voor onderhoud van de daar geboren Maria van Mierlo (p. 127)